Η δεύτερη είναι του αποχωρισμού και λέει:
Φεύγω και σφίγγω την καρδιά
το δάκρυ μην προβάλει
και το κρατώ για τη χαρά
που θα βρεθούμε πάλι
(Μανώλης Αλεξάκης)

Αναχωρώντας για τις πρωτοχρονιάτικες διακοπές θυμήθηκα δύο μαντινάδες που έχω ακούσει από τον Μανώλη Αλεξάκη. Η πρώτη λέει:
Ζω με την φαντασία μου
Πρωτοχρονιά μαζί της
κι ας μην μπορούν τα χέρια μου
να αγγίξουν το κορμί της

Και συνεχίζω με μια που μόλις άκουσα
Να ταν ο μπέτης μου γυαλί
να βλεπες την καρδιά μου
το πως αλλάζουν οι παλμοί
αμα σε δω μπροστά μου
Από τον Ζαχάρη Φραγκιαδάκη στον Ερωτόκριτο FM

Πρώτα να απαντήσω στην μαντινάδα που έσειλα χτες με μια παρόμοια
Με το να σμίγουμε συχνά
στ' ονείρου την πεζούλα
δεν μου φηκε στεγνή κλωστή
τσ' αγάπης η δροσούλα
Κι αυτή είναι από τον Βασίλη Σταυρακάκη στο Ξαθέρι

Μια ακόμα μαντινάδα για σήμερα στο πνεύμα των ημερών
Σμύρνα δεν έχω, για χρυσό
ο οβολός δεν φτάνει
μα την καρδιά μου αν χρειαστεί
κάνω για σε λιβάνι
Ρωτήστε τον Γιώργο Βιτώρο για το δημιουργό της

Μιας και δεν άκουσα σήμερα κάτι αξιόλογο καινούριο, θυμήθηκα μια μαντινάδα από το δίσκο "Μια βραδυα στην ερωφίλη" των αδερφών Σταυρακάκη που λέει:
Την ώρα που στον ουρανό
κάνει η σελήνη βόλτα,
έρχεται εκείνη και χτυπά
τση σκέψης μου την πόρτα

Ξεκινάω λοιπόν με μια που άκουσα σήμερα το πρωί σε Χριστουγεννιάτικη εκπομπή ραδιοφωνικου σταθμού και λέει:
Μοιράζει βασιλόπιτα
κάθε χρονιά η μοίρα
μα δε θυμούμαι τση χαράς
ποτέ φλουρί να πήρα.
Την άκουσα από τον Γιάννη Μακρυδάκη

Μου ήρθε μια πολύ ωραία ιδέα σήμερα. Ακούω μερικές φορές καταπληκτικές μαντινάδες οι οποίες δεν είναι ευρέως γνωστές και χάνονται.... Ως τώρα τις έγραφα σε ένα πρόχειρο χαρτί που έβρισκα μπροστά μου. Σκέφτηκα σήμερα οτι θα ταν ωραία να τις "bloggάρω". Στόχος μου δεν είναι να φτιάξω ενα site με πάρα πολλές μαντινάδες όσο με μαντινάδες που τις ακούς και θαυμάζεις τον δημιουργό τους... Για τον λόγο αυτό θα παραθέτω και το όνομα του ατόμου από τον οποίο άκουσα την συγκεκριμένη μαντινάδα αν δεν γνωρίζω το όνομα του δημιουργού της.