Επαέ θα βρείτε μαντινάδες απου γροικώ και με κουζουλένουνε....
Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012
Πάντα στηρίζει ο δυνατός των αλλωνών το δίκιο και κόντρα πάει στο άδικο γιατί λογά τ' αντρίκιο
Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009
Τα χρόνια λιγοστεύουνε το λάδι στο καντήλι, μαύρα μαλλιά ψαρένουνε μα δε ξεχνούνται φίλοι
Από τον Γιάννη τον Μπράβη από την Αρκαδία την άκουσα.
Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009
Πολλά 'ναι τ' άστρα ουρανέ, που χεις στην αγκαλιά σου, ένα 'χω εγώ μα ξεπερνά στη λάμψη τα δικά σου.
Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008
Μια μαντινάδα που μου είπε ένας φίλος και είναι δική του Κάψα γροικώ μα δε θωρώ ποθές φωθιά να καίει ειν' η καρδιά μου απου κεντά και το όνομά τζη λέει Του Μύρου του Αποστολάκη από τις Στάβιες Μονοφατσίου
Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008
Οτι κι αν κάνει η καρδιά ο νους τη κατευθύνει αλλά φοβάται ο κερατάς να πάρει την ευθύνη. Την άκουσα στην εκπομπή του Γιώργη του Βιτώρου
Και μετά από ένα "σύντομο" διάλειμμα στο οποίο εκλπήρωνα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, επανερχόμαστε Που σμίγουνε οι δρόμοι μας δεν έχω μάθει ακόμη μα δεν θ' αφήσω αγύρευτο στο κόσμο σταυροδρόμι Επειδή δεν θυμάμαι από ποιον την άκουσα, θέλω την βοήθειά σας...
Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007
Ο κόσμος δε με βάνει μπλιο δε με χωρούν οι τόποι γιατί θωρώ κι είναι ψηλά πολύ μικροί αθρώποι Γιώργος Μανωλιούδης
Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007
Εγώ την πόρτα τση καρδιάς τη σφιχτομανταλώνω και μόνο εσένα το κλειδί έδειξα που το χώνω Μανώλης Κακλής
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007
Ήθελα να 'μουνα εγώ η πρώτη σου η αγάπη ποτέ να μην το γνώριζαν τα μάτια σου το δάκρυ Απο τον Μιχάλη Πετσάκη την πρωτάκουσα
Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007
Το ξυπνητήρι τση χαράς όπως κι αν το κουρδίσω δε το θυμούμαι μια φορά να παίξει να ξυπνήσω Από το Γιάννη Θεοδωράκη
Τρίτη 26 Ιουνίου 2007
Δώσε μου λίγο ουρανό στον κόσμο του σεβντά σου να γίνω αστέρι κι ας χαθώ στην πρώτη πεθυμιά σου Γιώργής Μανωλιούδης σε μια ζωντανή ηχογράφηση στον πρόγαμο κάποιας Ξένιας
Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007
Τρίχα ψαρή στη κεφαλή δεν είχα κοπελιά μου κι εδα τα καλλιμέντα σου ξάνοιξε στα μαλλιά μου Μανώλης Αλεξάκης
Σάββατο 16 Ιουνίου 2007
Βρείτε μου έναν άνθρωπο να τα χει λύσει όλα γιατι εγώ δεν τα 'λυσα μα δεν με νοιάζει κιόλα Την άκουσα από τον κύριο εδώ
Βάλε νερό στη χούφτα σου κι όσο θα δεις να μείνει είν' οι χαρές που αλλάργω σου τώρα η ζωή μου δίνει Και αυτή από κάτι χαρτιά που συμμαζεύω
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007
Με τα φτερά μου βγήκανε πολλά πουλιά στα ύψη έπεσα μα δε γύρισε κανένα να ξανοίξει Δεν θυμάμαι απο ποιον την άκουσα, τη βρήκα γραμμένη σε ενα χαρτί καθώς πετούσα παλιά πράγματα. Πάει καιρός που την έχω ακούσει.
Πέμπτη 14 Ιουνίου 2007
Μιας και ο σύντεκνος μου ο Γιώργης μου είπε οτι είναι από τις καλύτερες που έχω γράψει στον msn Άμα δε δώσεις, μην ζητάς μην έχεις απαιτήσεις ποτέ δε βγάνει η βιόλα ανθό αν δεν τηνε ποτίσεις Μανώλης Αλεξάκης
Τρίτη 12 Ιουνίου 2007
Ήλιος καυτός η σκέψη σου κι ειν' η καρδιά μου χιόνι και κάθε που σε θυμηθώ ένα κομμάτι λιώνει Μιχάλης Αλεφαντινός
Δευτέρα 11 Ιουνίου 2007
Λένε πως είναι στσ' ουρανούς αγγέλοι και πετούνε μα εγώ συχνά τσι συναντώ στη γη και περπατούνε Γιώργης Στιβακτάκης
Κυριακή 10 Ιουνίου 2007
Στάλα τη στάλα το νερό το μάζευα για κείνη και τώρα που διψώ εγώ αυτή αλλού το δίνει Από τον Γιάννη Θεοδωράκη στην εκπομπή του στον DREAM FM
Σάββατο 9 Ιουνίου 2007
Δε ξαναφεύγω απ' το χωριό γιατί στο μεσοστράτι γιαγιαίρνει η σκέψη για να βρει στσ' αγκάλες σου ραχάτι Νικηφόρος Αεράκης
Έμαθα ποιό 'ναι το σωστό απ' τα δικά μου λάθη ποιος είν' αυτός που έμαθε χωρίς ποτέ να πάθει Την άκουσα πριν λίγο από το Μιχάλη Σπυριδάκη από Αγίους Δέκα στην εκπομπή του Ζαχάρη Φραγκιαδάκη στο Melody FM
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007
Μια μαργαρίτα εμάδουνα και στάθηκα στη μέση στο τέλος δεν εσίμωσα μη μ' απογοητεύσει Νίκος Γωνιανάκης
Παρασκευή 18 Μαΐου 2007
Φύλλα ξερά τα όνειρα χάμε στη γη πεσμένα σαν τον αέρα τα ριξε η μοίρα μου ένα ένα Μανώλης Αλεξάκης
Τρίτη 8 Μαΐου 2007
Ψυχομαχώ και δίπλα μου μοιρολογάτε ο πόνος γιατί ποθαίνει ο φίλος του και θα 'πομείνει μόνος Μεγάλος Μανώλης Αλεξάκης
Κυριακή 6 Μαΐου 2007
Μην έρχεσαι κάθε βραδυά στ' ονείρου μου τη ζάλη γιατί υποφέρω την αυγή που μένω μόνος πάλι Μιχάλης Αλεφαντινός
Χωρίς εσένα η καρδιά να σταματήσει πρέπει δε τηνε θέλω να χτυπά με το στανιό στο μπέτι Από δισκογραφική δουλειά του Νεκτάριου Κλωστράκη
Κυριακή 29 Απριλίου 2007
Η μοίρα μου στοιχηματεί οτι θα με ξεβγάλει μα δε κατέχει φαίνεται με ποιό 'χει να τα βάλει Μανώλης Στεφανάκης
Τετάρτη 25 Απριλίου 2007
Μόλις είπε ο Γαρυπαντώνης στο Melody FM Στην πόρτα στέκει η χαρά κάθε που θα περάσω κι όμως δε μου 'πε μια φορά έμπα να σε κεράσω
Τρίτη 24 Απριλίου 2007
Η αλήθεια ειναι οτι το 'χω παραμερίσει το blog. Λόγω φόρτου εργασίας δεν ακούω καινούριες μαντινάδες συχνά. Σήμερα άκουσα μια από τον Νίκο Μπιμπάκη που λέει Να 'σουνα τση πηγής νερό κι εγώ να 'μουνε χώμα να σε θολώνω οντε πας να γράνεις άλλο στόμα
Κυριακή 18 Μαρτίου 2007
Μιας και σήμερα έχει γενέθλια ένας πολύ καλός φίλος, θα γράψω μια που είχα ακούσει πριν κάποια χρόνια αλλά δεν θυμάμαι απο ποιον Ποιά μαντινάδα να σου πω χρόνια πολλά να στείλω που καμαρώνει η σκέψη μου μόνο που σ' έχει φίλο
Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007
Καιρό έχω να γράψω κάτι αλλά αυτό που άκουσα αξίζει πολύ.. Ο πλουσιότερος τση γης είμαι και το πιστεύω γιατι 'χω φίλους που έρχονται όποτε τσι γυρεύω Στέλιος Μπικάκης από μια ζωντανή ηχογράφηση
Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007
31 Γενάρη 2007 σήμερα. Πριν από ακριβώς 16 χρόνια, στις 31 Γενάρη του 1991 πέθανε ο μεγαλύτερος λυράρης που γεννήθηκε ποτέ στην Κρήτη, ο Κώστας Μουντάκης. Αντί για μαντινάδα σήμερα αντιγράφω τους στίχους (ανήκουν στον Κωστή Φραγκούλη) του τραγουδιού του "Ο Θάνατος του Λυράρη".
Σε ενός λυράρη την αυλή εκόνεψεν ο Χάρος κι ανασηκώθει ο λυρατζής παλιό κρασί να φέρει, λες κι ήτο φίλος του ακριβός να τονε τραπεζώσει και ξεκρεμά τη λύρα ντου γλυκό σκοπό να αρχίσει λες κι ήτονε κάνας γλετζές να τονε ξεφαντώσει
-Άσε το δίσκο λυρατζή και κρέμασε τη λύρα φύλαξε το δοξάρι σου για δε ντο ξαναπιάνεις και κάτσε να χαζιρευτείς τα σκολινά σου βάλε γιατί σε παίρνω σύναυγα και πας στον κάτω κόσμο.
-Χάρε, α θέλεις, άφησ' με τη λύρα μου να πάρω απού μιλούν οι κόρδες τση και κλαίει ο καβαλάρης και τα γερακοκούδουνα του δοξαριού μου λένε, τ' απάνω κόσμου τσι χαρές, τση νιότης τα τσαλίμια, την ομορφιά των κοριτσιώ, τση λεβεδιάς τη χάρη και μιάς αγάπης μου παλιάς το κάνω βασιγιέτι, που μου διπλοπαράγγερνε τη λύρα μη ξεχάσω στον κάτω κόσμο όντε θα 'ρθω
-Δεν στην αφήνω ζάβαλε, καλλιά 'χω να τη σπάσεις γιατί με το δοξάρι σου σηκώνεις ποθαμένους και θ' αρχινήξεις κοντυλιές να ταραχίσεις τσ' άντρες να ξεμυαλίσεις κοπελιές να ξετρουμίσεις γέρους και θα πλανέψεις τα μωρά να κλαίνε για κανάκια και θα μισήσουν τα κελιά του Νάδη τα καστέλια κι ούλοι θα θένε να 'ρθουνε στον κόσμο τον απάνω.
Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2007
Μετά απο απουσία πολλών ημερών θυμήθηκα σήμερα μια μαντινάδα που είχα ακούσει απο τον Γιώργη Στιβακτάκη και λέει Το να κατέχει ν' αγαπάς είναι κι αυτό επιστήμη άμα πληγώσεις μια καρδιά φέρεις μεγάλη ευθύνη
Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2007
Και στ' όνειρο να δω χαρά η μοίρα θα μανίσει και με εφιάλτη το πρωί θα 'ρθει να με ξυπνήσει Μανώλης Αλεξάκης
Η μαντινάδα των μαντινάδων κατα τη γνώμη μου Δότης θα γίνω τση καρδιάς να μη θαφτεί στο χώμα να ζήσει αυτή να σ' αγαπά κι ας είναι σ' άλλο σώμα Από τον ένα και μοναδικό Μανώλη Αλεξάκη