Δευτέρα 26 Μαρτίου 2012

Πάντα στηρίζει ο δυνατός 
των αλλωνών το δίκιο
και κόντρα πάει στο άδικο 
γιατί λογά τ' αντρίκιο

Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2009

Τα χρόνια λιγοστεύουνε
το λάδι στο καντήλι,
μαύρα μαλλιά ψαρένουνε

μα δε ξεχνούνται φίλοι
Από τον Γιάννη τον Μπράβη από την Αρκαδία την άκουσα.

Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009

Πολλά 'ναι τ' άστρα ουρανέ,
που χεις στην αγκαλιά σου,
ένα 'χω εγώ μα ξεπερνά
στη λάμψη τα δικά σου.

Πέμπτη 10 Ιουλίου 2008

Μια μαντινάδα που μου είπε ένας φίλος και είναι δική του
Κάψα γροικώ μα δε θωρώ
ποθές φωθιά να καίει
ειν' η καρδιά μου απου κεντά
και το όνομά τζη λέει

Του Μύρου του Αποστολάκη από τις Στάβιες Μονοφατσίου

Παρασκευή 27 Ιουνίου 2008

Οτι κι αν κάνει η καρδιά
ο νους τη κατευθύνει
αλλά φοβάται ο κερατάς
να πάρει την ευθύνη.

Την άκουσα στην εκπομπή του Γιώργη του Βιτώρου
Και μετά από ένα "σύντομο" διάλειμμα στο οποίο εκλπήρωνα τις στρατιωτικές μου υποχρεώσεις, επανερχόμαστε

Που σμίγουνε οι δρόμοι μας
δεν έχω μάθει ακόμη
μα δεν θ' αφήσω αγύρευτο
στο κόσμο σταυροδρόμι

Επειδή δεν θυμάμαι από ποιον την άκουσα, θέλω την βοήθειά σας...

Πέμπτη 27 Σεπτεμβρίου 2007

Ο κόσμος δε με βάνει μπλιο
δε με χωρούν οι τόποι
γιατί θωρώ κι είναι ψηλά
πολύ μικροί αθρώποι

Γιώργος Μανωλιούδης

Δευτέρα 30 Ιουλίου 2007

Εγώ την πόρτα τση καρδιάς
τη σφιχτομανταλώνω
και μόνο εσένα το κλειδί
έδειξα που το χώνω
Μανώλης Κακλής

Δευτέρα 23 Ιουλίου 2007

Ήθελα να 'μουνα εγώ
η πρώτη σου η αγάπη
ποτέ να μην το γνώριζαν
τα μάτια σου το δάκρυ

Απο τον Μιχάλη Πετσάκη την πρωτάκουσα

Παρασκευή 29 Ιουνίου 2007

Το ξυπνητήρι τση χαράς
όπως κι αν το κουρδίσω
δε το θυμούμαι μια φορά
να παίξει να ξυπνήσω

Από το Γιάννη Θεοδωράκη

Τρίτη 26 Ιουνίου 2007

Δώσε μου λίγο ουρανό
στον κόσμο του σεβντά σου
να γίνω αστέρι κι ας χαθώ
στην πρώτη πεθυμιά σου

Γιώργής Μανωλιούδης σε μια ζωντανή ηχογράφηση στον πρόγαμο κάποιας Ξένιας

Πέμπτη 21 Ιουνίου 2007

Τρίχα ψαρή στη κεφαλή
δεν είχα κοπελιά μου
κι εδα τα καλλιμέντα σου
ξάνοιξε στα μαλλιά μου
Μανώλης Αλεξάκης

Σάββατο 16 Ιουνίου 2007

Βρείτε μου έναν άνθρωπο
να τα χει λύσει όλα
γιατι εγώ δεν τα 'λυσα
μα δεν με νοιάζει κιόλα

Την άκουσα από τον κύριο εδώ
Βάλε νερό στη χούφτα σου
κι όσο θα δεις να μείνει
είν' οι χαρές που αλλάργω σου
τώρα η ζωή μου δίνει

Και αυτή από κάτι χαρτιά που συμμαζεύω

Παρασκευή 15 Ιουνίου 2007

Με τα φτερά μου βγήκανε
πολλά πουλιά στα ύψη
έπεσα μα δε γύρισε
κανένα να ξανοίξει

Δεν θυμάμαι απο ποιον την άκουσα, τη βρήκα γραμμένη σε ενα χαρτί καθώς πετούσα παλιά πράγματα. Πάει καιρός που την έχω ακούσει.

Πέμπτη 14 Ιουνίου 2007

Μιας και ο σύντεκνος μου ο Γιώργης μου είπε οτι είναι από τις καλύτερες που έχω γράψει στον msn
Άμα δε δώσεις, μην ζητάς
μην έχεις απαιτήσεις
ποτέ δε βγάνει η βιόλα ανθό
αν δεν τηνε ποτίσεις
Μανώλης Αλεξάκης

Τρίτη 12 Ιουνίου 2007

Ήλιος καυτός η σκέψη σου
κι ειν' η καρδιά μου χιόνι
και κάθε που σε θυμηθώ
ένα κομμάτι λιώνει
Μιχάλης Αλεφαντινός

Δευτέρα 11 Ιουνίου 2007

Λένε πως είναι στσ' ουρανούς
αγγέλοι και πετούνε
μα εγώ συχνά τσι συναντώ
στη γη και περπατούνε

Γιώργης Στιβακτάκης

Κυριακή 10 Ιουνίου 2007

Στάλα τη στάλα το νερό
το μάζευα για κείνη
και τώρα που διψώ εγώ
αυτή αλλού το δίνει

Από τον Γιάννη Θεοδωράκη στην εκπομπή του στον DREAM FM

Σάββατο 9 Ιουνίου 2007

Δε ξαναφεύγω απ' το χωριό
γιατί στο μεσοστράτι
γιαγιαίρνει η σκέψη για να βρει
στσ' αγκάλες σου ραχάτι

Νικηφόρος Αεράκης
Έμαθα ποιό 'ναι το σωστό
απ' τα δικά μου λάθη
ποιος είν' αυτός που έμαθε
χωρίς ποτέ να πάθει

Την άκουσα πριν λίγο από το Μιχάλη Σπυριδάκη από Αγίους Δέκα στην εκπομπή του Ζαχάρη Φραγκιαδάκη στο Melody FM

Παρασκευή 8 Ιουνίου 2007

Μια μαργαρίτα εμάδουνα
και στάθηκα στη μέση
στο τέλος δεν εσίμωσα
μη μ' απογοητεύσει
Νίκος Γωνιανάκης

Παρασκευή 18 Μαΐου 2007

Φύλλα ξερά τα όνειρα
χάμε στη γη πεσμένα
σαν τον αέρα τα ριξε
η μοίρα μου ένα ένα
Μανώλης Αλεξάκης

Τρίτη 8 Μαΐου 2007

Ψυχομαχώ και δίπλα μου
μοιρολογάτε ο πόνος
γιατί ποθαίνει ο φίλος του
και θα 'πομείνει μόνος

Μεγάλος Μανώλης Αλεξάκης

Κυριακή 6 Μαΐου 2007

Μην έρχεσαι κάθε βραδυά
στ' ονείρου μου τη ζάλη
γιατί υποφέρω την αυγή
που μένω μόνος πάλι
Μιχάλης Αλεφαντινός
Χωρίς εσένα η καρδιά
να σταματήσει πρέπει
δε τηνε θέλω να χτυπά
με το στανιό στο μπέτι

Από δισκογραφική δουλειά του Νεκτάριου Κλωστράκη

Κυριακή 29 Απριλίου 2007

Η μοίρα μου στοιχηματεί
οτι θα με ξεβγάλει
μα δε κατέχει φαίνεται
με ποιό 'χει να τα βάλει
Μανώλης Στεφανάκης

Τετάρτη 25 Απριλίου 2007

Μόλις είπε ο Γαρυπαντώνης στο Melody FM
Στην πόρτα στέκει η χαρά
κάθε που θα περάσω
κι όμως δε μου 'πε μια φορά
έμπα να σε κεράσω

Τρίτη 24 Απριλίου 2007

Η αλήθεια ειναι οτι το 'χω παραμερίσει το blog. Λόγω φόρτου εργασίας δεν ακούω καινούριες μαντινάδες συχνά. Σήμερα άκουσα μια από τον Νίκο Μπιμπάκη που λέει
Να 'σουνα τση πηγής νερό
κι εγώ να 'μουνε χώμα
να σε θολώνω οντε πας
να γράνεις άλλο στόμα

Κυριακή 18 Μαρτίου 2007

Μιας και σήμερα έχει γενέθλια ένας πολύ καλός φίλος, θα γράψω μια που είχα ακούσει πριν κάποια χρόνια αλλά δεν θυμάμαι απο ποιον
Ποιά μαντινάδα να σου πω
χρόνια πολλά να στείλω
που καμαρώνει η σκέψη μου
μόνο που σ' έχει φίλο

Τετάρτη 14 Μαρτίου 2007

Καιρό έχω να γράψω κάτι αλλά αυτό που άκουσα αξίζει πολύ..
Ο πλουσιότερος τση γης
είμαι και το πιστεύω
γιατι 'χω φίλους που έρχονται
όποτε τσι γυρεύω

Στέλιος Μπικάκης από μια ζωντανή ηχογράφηση

Τετάρτη 31 Ιανουαρίου 2007

31 Γενάρη 2007 σήμερα. Πριν από ακριβώς 16 χρόνια, στις 31 Γενάρη του 1991 πέθανε ο μεγαλύτερος λυράρης που γεννήθηκε ποτέ στην Κρήτη, ο Κώστας Μουντάκης. Αντί για μαντινάδα σήμερα αντιγράφω τους στίχους (ανήκουν στον Κωστή Φραγκούλη) του τραγουδιού του "Ο Θάνατος του Λυράρη".

Σε ενός λυράρη την αυλή εκόνεψεν ο Χάρος κι ανασηκώθει ο λυρατζής παλιό κρασί να φέρει, λες κι ήτο φίλος του ακριβός να τονε τραπεζώσει και ξεκρεμά τη λύρα ντου γλυκό σκοπό να αρχίσει λες κι ήτονε κάνας γλετζές να τονε ξεφαντώσει

-Άσε το δίσκο λυρατζή και κρέμασε τη λύρα φύλαξε το δοξάρι σου για δε ντο ξαναπιάνεις και κάτσε να χαζιρευτείς τα σκολινά σου βάλε γιατί σε παίρνω σύναυγα και πας στον κάτω κόσμο.

-Χάρε, α θέλεις, άφησ' με τη λύρα μου να πάρω απού μιλούν οι κόρδες τση και κλαίει ο καβαλάρης και τα γερακοκούδουνα του δοξαριού μου λένε, τ' απάνω κόσμου τσι χαρές, τση νιότης τα τσαλίμια, την ομορφιά των κοριτσιώ, τση λεβεδιάς τη χάρη και μιάς αγάπης μου παλιάς το κάνω βασιγιέτι, που μου διπλοπαράγγερνε τη λύρα μη ξεχάσω στον κάτω κόσμο όντε θα 'ρθω

-Δεν στην αφήνω ζάβαλε, καλλιά 'χω να τη σπάσεις γιατί με το δοξάρι σου σηκώνεις ποθαμένους και θ' αρχινήξεις κοντυλιές να ταραχίσεις τσ' άντρες να ξεμυαλίσεις κοπελιές να ξετρουμίσεις γέρους και θα πλανέψεις τα μωρά να κλαίνε για κανάκια και θα μισήσουν τα κελιά του Νάδη τα καστέλια κι ούλοι θα θένε να 'ρθουνε στον κόσμο τον απάνω.

Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2007

Μετά απο απουσία πολλών ημερών θυμήθηκα σήμερα μια μαντινάδα που είχα ακούσει απο τον Γιώργη Στιβακτάκη και λέει
Το να κατέχει ν' αγαπάς
είναι κι αυτό επιστήμη
άμα πληγώσεις μια καρδιά
φέρεις μεγάλη ευθύνη

Παρασκευή 12 Ιανουαρίου 2007

Και στ' όνειρο να δω χαρά
η μοίρα θα μανίσει
και με εφιάλτη το πρωί
θα 'ρθει να με ξυπνήσει
Μανώλης Αλεξάκης
Η μαντινάδα των μαντινάδων κατα τη γνώμη μου
Δότης θα γίνω τση καρδιάς
να μη θαφτεί στο χώμα
να ζήσει αυτή να σ' αγαπά
κι ας είναι σ' άλλο σώμα

Από τον ένα και μοναδικό Μανώλη Αλεξάκη