Τα χρόνια λιγοστεύουνε
το λάδι στο καντήλι,
μαύρα μαλλιά ψαρένουνε
μα δε ξεχνούνται φίλοι

Από τον Γιάννη τον Μπράβη από την Αρκαδία την άκουσα.

Πολλά 'ναι τ' άστρα ουρανέ,
που χεις στην αγκαλιά σου,
ένα 'χω εγώ μα ξεπερνά
στη λάμψη τα δικά σου.